Gotorleku baterako aproposagoa ematen duen haitz baten gainean dago eta hiru horma baino ez ditu zutik. Igoerako bideari eusten zioten hormak ere amildu dira gehienak eta ez da erraza bertara iristea. Arrobi baten zuloa du aldamenean: hark ere ez zion irauten lagunduko.
Bada ermitatik gertu beste haitz mutur bat iristeko nahiko deserosoa, harrizko gandor estu batez lotua. Ba haren tontorrean liburu bat topatu nuen plastiko boltsatan bilduta. Mendizaleren batek utzitako txartela izango zelakoan zabaldu nuen. Baina euskarara itzulitako nobela bat zen, "Autoa", Harry Crews egilearena. Azaleko plastiko boltsa desegiten hasita zegoenez, liburua aspaldi han izango zela pentsatu nuen, eta nekez joango zela hara beste inor puska batean.
Zalantzan egon nintzen hartu edo ez hartu. Liburuak ez zuen mezurik, ez zuen deus pertsonala ematen (eta zertarako utzi han gainera, amildegiz inguratuta, inori ematekoan!). Eta nola plastikoak nahiko itxusi ematen zuen han... hartu eta etxera ekarri nuen. Kale bazterretan uzten diren "askatutako liburu"en antzeko zerbait izango delakoan...
Gero, pentsatzen jarrita, kontutan edukita liburua Iruñean erosia dela eta Zuriain, zu, besteak beste, halako tontor galduen bila ibiltzen zarela, ez da zuk utzia izango ezta? ;-)
Gotorleku baterako
Gotorleku baterako aproposagoa ematen duen haitz baten gainean dago eta hiru horma baino ez ditu zutik. Igoerako bideari eusten zioten hormak ere amildu dira gehienak eta ez da erraza bertara iristea. Arrobi baten zuloa du aldamenean: hark ere ez zion irauten lagunduko.
Liburu bat aldameneko tontorrean
Bada ermitatik gertu beste haitz mutur bat iristeko nahiko deserosoa, harrizko gandor estu batez lotua. Ba haren tontorrean liburu bat topatu nuen plastiko boltsatan bilduta. Mendizaleren batek utzitako txartela izango zelakoan zabaldu nuen. Baina euskarara itzulitako nobela bat zen, "Autoa", Harry Crews egilearena. Azaleko plastiko boltsa desegiten hasita zegoenez, liburua aspaldi han izango zela pentsatu nuen, eta nekez joango zela hara beste inor puska batean.
Zalantzan egon nintzen hartu edo ez hartu. Liburuak ez zuen mezurik, ez zuen deus pertsonala ematen (eta zertarako utzi han gainera, amildegiz inguratuta, inori ematekoan!). Eta nola plastikoak nahiko itxusi ematen zuen han... hartu eta etxera ekarri nuen. Kale bazterretan uzten diren "askatutako liburu"en antzeko zerbait izango delakoan...
Gero, pentsatzen jarrita, kontutan edukita liburua Iruñean erosia dela eta Zuriain, zu, besteak beste, halako tontor galduen bila ibiltzen zarela, ez da zuk utzia izango ezta? ;-)